Ruch na Rzecz D***kracji*

Nadchodzi kacza apokalipsa. Do walki o zagrożone (a kto wie, może nawet nieistniejące) społeczeństwo obywatelskie, demokrację i Wartości przez duże „W” stają największe autorytety w dziejach kraju nad Wisłą: Aleksander „Prezio” Kwaśniewski, Andrzej „Oblatuję” Olechowski, Wisława „Oto Partia – wzrok ludzkości” Szymborska, Włodzimierz „Jestem z puszczy, to widać” Cimoszewicz, Jan „Kulczyka jak niepodległości” Widacki & many, many more. Setka ich jest podobno.

To inicjatywa obywatelska o bardzo szerokim zakresie – rzekł był pan mecenas od Kulczyków. Faktycznie osobozakres całkiem niezły. Sami wielcy, acz nieco zapomniani. Co poza tym? Ano jest oświadczenie. A w nim:

Łączy nas również przekonanie, że te [wymienili ich wyżej całe mnóstwo, same Wielkie – MW] podstawowe dla nas wartości są obecnie w Polsce zagrożone.

Dalej:
Obecnie rządzący mają zasadniczo inną wizję państwa i jego roli, nie rozumieją zasad demokracji, lekceważą zasady państwa prawa, dążą do jego upartyjnienia i ideologizacji. Próbują osłabić i zdezawuować istotne dla funkcjonowania demokratycznego państwa instytucje, takie jak Trybunał Konstytucyjny, niezawisłe sądy, wolne media. Społeczeństwo traktują nie jako zbiór obywateli, partnera dialogu, ale jako zawłaszczony obiekt swych rządów: dzielą je, skłócają, niszczą autorytety, próbują wypchnąć na margines życia obywatelskiego całe grupy społeczne. Uczciwą debatę społeczną zastępuje demagogia i populizm rządzących.

Chcemy wspierać budowę i umacnianie obywatelskiego społeczeństwa, widząc w nim podstawę silnego państwa.

I na koniec coś znanego:

Chcemy, by Polska była domem, w którym wszyscy Polacy czują się u siebie, a zarazem czują się odpowiedzialni za wspólny dom.

Zmiksowali co im na myśl przyszło, w efekcie wyszło danie mało strawne. Niektórzy wykazali się krótką pamięcią, inni pokazali, że choć już swoje lata mają, to grzeszą naiwnością, a jeszcze inni odkopali swoje stare ulotki i – dawaj! – przepisywać jak leci.

O co chodzi w tym dziwadle, które każe nam jednym uchem zainteresować się światem polityki w sezonie ogórkowo-majówkowym? Pewnie o to, o co chodzi w każdej demokracji (a jakże, będę się upierać, że już ją mamy!) – WŁADZĘ. Co zasadniczo jest całkiem normalne. I normalnie politycy się tego nie wstydzą. Bo i dlaczegóż by? Ci się wstydzą. Więc serwują nam jakiś podrasowany znanymi nazwiskami klon Platformy z początków jej dziejów. Pytanie tylko, kto da się po raz kolejny nabrać na stowarzyszenie złożone z zatroskanych o Polskę patriotów, nie mających oczywiście ambicji politycznych, a tylko „chcących dobrze”.

To cudo prędzej czy później przekształci się w partię Kwaśniewskiego i Olechowskiego. Kwaśniewski szukał miejsca, Olechowski ma doświadczenie w budowaniu niezależnych stowarzyszeń. Tylko po co takie nazwiska jak Szymborska plus postulaty jak poniższy?

Opowiadamy się za autonomią środowisk naukowych i twórczych. Bez swobody badań i wolności głoszenia poglądów, bez swobód dla twórców kultury, nauka, kultura i sztuka nie mają szans rozwoju.

Ano chodzi o elektoracik dawnej UW, który troszeczkę się rozpłynął i za bardzo nie wie, za kim pobiec. Ale weźmy to z drugiej strony: po co np. takiej Szymborskiej cały ten cyrk? Czyżby naiwnie wierzyła w bzdury takie jak poniższa?

Mamy nadzieję, że nasz głos zostanie usłyszany zarówno przez osoby, które mają realny wpływ na życie publiczne, jak i przez tych, którzy zniechęceni do polityki, świadomie zrezygnowali z uczestnictwa w życiu publicznym. Od nas wszystkich zależy przyszły kształt polskiej demokracji, losy Polski i Polaków.

Wychodzi na to, że tam są sami dobrzy Samarytanie. Idealiści. Naiwniacy, którzy nie chcą krzyczeć, a tylko mają malutką skromniutką nadzieję, że ich głos zostanie usłyszany. I jak, drodzy wyborcy, słyszycie? Jak nie słyszą, to jeszcze usłyszą – odpowiadają koledzy Prezia.

by Marta Wawrzyn, 01.05.2007, godz. 13.28

*d***kracja – ustrój, którego głównymi zasadami jest mieć na czym siedzieć oraz siedzieć jak najwyżej.